معنی نوعی غذای بومی مشهدی

شله مشهدی

آلومسما، باقلاقاتوق، ترشی تره، سیرقلیه، کدوبره، مرغ لاکو، مرغانه پلا، میرزاقاسمی، نازخاتون

قیمه ریزه

آنچیلادا

بورک گوشت

شله مشهدی

آش لخشک-پلومخلوط-

آش لخشک

مجبوس پلو (مچبوس، مکبوس)

اهل، بومزاد، محلی، ولایتی، متوطن،
(متضاد) غیر بومی

محلی: گیاهان بومی،
(اسم، صفت نسبی) کسی که در زادگاه خود زندگی می‌کند،

از مردم مشهد،
مربوط به مشهد: خربزۀ مشهدی،
تهیه‌شده در مشهد،
ویژگی کسی که به زیارت مرقد امام رضا (در مشهد) رفته باشد،

مشهدی. [م َ هََ](اِخ) تیره ای از ایل بویراحمدی کوه کیلویه ٔ فارس.(جغرافیای سیاسی کیهان ص 88).

مشهدی. [م َ هََ](ص نسبی) منسوب به شهر مقدس مشهد. || لقب کسی که مزار امام ثامن، علیه الصلوهوالسلام را زیارت کرده باشد.(ناظم الاطباء).

بومی. (ص نسبی) منسوب به شهر و بلاد. (ناظم الاطباء).منسوب به بوم. اهل محل. اهل ناحیه. (فرهنگ فارسی معین). منسوب به بوم که بمعنی سرزمین و مملکت و کشور است. ساکن اصلی زمینی. (یادداشت بخط مؤلف): اما عیب این قلعه آن است که بمردم بسیار نگاه توان داشت و چون پادشاه مستقیم قصد آنجا کند، مردم بومی باشند که آنرا بدزدند. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 158).
همان برده ٔ بومی و بربری
سبق برده برماه و بر مشتری.
نظامی.
|| مقابل بیرونی و غریب و خارجی. || دائمی. همیشگی. (یادداشت بخط مؤلف).

2264